Dobrze wiemy, co zrobili naziści, jakich okrucieństw się dopuścili, wiemy też, co planowało Trzecia Rzesza Hitlera i czego na szczęście nie zdołała zrealizować - na przykład wymordowania trzydziestu milionów Słowian i zniewolenia kolejnych stu milionów. Wiemy więc, co się stało, ale nie wiemy, jak to mogło się stać. Czy ogrom zbrodni nazistowskich można interpretować jako nagłą, irracjonalną erupcję barbarzyństwa albo jako pewien przejściowy masowy pomęt umysłu? Francuski historyk i czołowy znawca nazizmu Johann Chapoutot wyjaśnia i na bogatym materiale źródłowym demonstruje, że naziści nie byli żadnymi szaleńcami ani barbarzyńcami, lecz działali i zachowywali się - z własnego punktu widzenia - w pełni racjonalnie. To, co teoretycznie rozważali, a potem praktykowali, nie uważali za zbrodnie, ani nawet za „konieczne zło”, lecz za święty obowiązek, „nieprzyjemne, lecz niezbędne zadanie”, które muszą wypełnić w obliczu zagrożenia dla swojego narodu i rasy. Zadanie to dyktuje im sama natura, a konkretnie prawa natury i krwi, bo człowiek jest częścią przyrody, częścią wielkiej rodziny istot żywych i podlega tym samym prawom przyrody (prawu zachowania gatunku i walce o przetrwanie) co inne zwierzęta. Czystej krwi Germanin, wierny swojej krwi i rasie, musi przede wszystkim płodzić, walczyć i panować. A żeby rasa germańska, ta najwyższej jakości rasa ze wszystkich, mogła słusznie panować, musi zdobyć odpowiednią przestrzeń życiową (gdzie dotąd panują rzekomo niżsi Słowianie i inne „podrasy”). Przede wszystkim jednak musi usunąć - a jeśli zajdzie potrzeba, dosłownie wytępić - wszystkie żywioły, a nawet całe narody, które ją zagrażają. Nacjonalista jest przekonany, że dawni Germanie żyli w doskonałym organicznym związku z przyrodą, mieli bezpośredni, bezpośredni kontakt z życiem, ciałem i Bogiem i byli w zgodzie ze sobą - dopóki ich sposób życia i odrębna kultura nie zostały podważone i rozbite przez obce idee, przede wszystkim judaizm i chrześcijaństwo z ich „nienaturalną” moralnością, pojęciem grzechu, bezsensownym Dekalogiem i fałszywym uniwersalizmem, jak również przez późnorzymskie, martwe, abstrakcyjne prawo, które osłabiło i wyobcowało niemiecką duszę. Kulminacją tego wyobcowania miały być nowoczesne ruchy związane z ideami Rewolucji Francuskiej, liberalizmu, indywidualizmu, demokracji, internacjonalizmu, socjalizmu, a wreszcie i bolszewizmu. Za wszystkimi tymi wrogimi siłami mieli stać przede wszystkim Żydzi, te „przeciwprzyrodnicze” pasożytnicze istoty, które od zawsze próbowały i wciąż próbują rozbić i opanować świat… Na podstawie badania setek nazistowskich książek, artykułów, filmów, ustaw, rozporządzeń, zarządzeń, wojskowych i policyjnych dyrektyw, jak również obszernego zbioru fachowych publikacji autorstwa nazistowskich prawników, historyków, biologów, lekarzy, antropologów i wielu innych akademików z różnych dyscyplin naukowych, intelektualistów, dziennikarzy i działaczy politycznych, Johann Chapoutot przedstawia całościowy obraz nazistowskiej doktryny. Na szerokim spektrum tematów - od ochrony zwierząt, naturyzmu, nudyzmu, przez ewangelizację ziem germańskich, zainteresowanie Himmlera okultyzmem i procesami czarownic, po ustawy o sterylizacji czy prawo pracy regulujące status polskich robotników albo radzieckich jeńców - autor pokazuje, jak dogłębnie myślenie nazistowskie przekształciło praktycznie wszystkie dziedziny ówczesnego życia. Jego głęboka penetracja nazistowskiego świata idei ukazuje, co znaczy „myśleć i działać jak nazista”, i dostarcza odpowiedzi na pytanie, jak to mogło się stać…