Dziś wiemy już, że w historii ludzkości epidemie odpowiadają za więcej zgonów niż wojny – ale wiemy też, że obecnie znacznie więcej osób umiera ze starości niż na wszystkie choroby zakaźne. Wiemy też, że niektóre z najgroźniejszych chorób zostały całkowicie wyeliminowane – czarna ospa, która jeszcze w XX wieku zabiła ponad 300 milionów ludzi, przestała istnieć. Wirus Sars Cov 2 jest jak dotąd odpowiedzialny za śmierć siedmiu milionów ludzi na całym świecie - i jest to liczba ogromna. Ale łączna liczba odnotowanych przypadków Covid-19 wyniosła siedemset milionów, co oznacza, że zmarło ok. 1% osób, które zachorowały, podczas gdy w latach 30 XIV wieku z powodu dżumy Florencja straciła ponad połowę ze swojej stutysięcznej populacji. Mamy więc uzasadnione powody do coraz większego optymizmu. A jednak trauma epidemii pozostaje jednym z najważniejszych doświadczeń zbiorowych współczesnej ludzkości.

Zapraszamy do zapoznania się z historii epidemii na przykładzie na ziemi wschowskiej i pograniczu wielkopolsko-śląskim. Ta niezwykła książka powstała w czasie pandemii Covid -19. Autorzy analizują, jak w minionych wiekach radzono sobie w sytuacjach krańcowych, a także jak doświadczenie zarazy wpływało na życie po ustaniu zagrożenia. Wspólnym mianownikiem jest doświadczenie traumy epidemii, poczucie izolacji, ciągły strach i niepewność co do przyszłości. Ta obszerna kolekcja tekstów stanowi cenny wkład w zrozumienie wpływu pandemii na społeczeństwo i jednostki, ukazując zarazem znamienny kontekst korelację czasów – tych, które opisuje oraz tych, w których powstawała.