Publikacja przybliża problematykę związaną z ratowaniem Żydów przez Polaków w dystrykcie lubelskim w latach 1939-1944 r.
Prezentuje portret zbiorowy Sprawiedliwych dla tego terenu, jak też przedstawia wybrane indywidualne historie osób ratujących – zarówno tych, którzy otrzymali odznaczenie Yad Vashem, jak też tych, którzy nie zostali nim uhonorowani. Większość wybranych przypadków dotyczy pomocy udzielanej na wsi, ponieważ na tym obszarze wsparcie dla ludności żydowskiej było największe.

Opracowanie w przystępny sposób omawia kwestię polskich strategii pomocy, niezinstytucjonalizowanych, ale zorganizowanych działań podejmowanych przed powstaniem Rady Pomocy Żydom Żegota oraz niemieckich represji na Polakach za udzielanie wsparcia ludności żydowskiej. Praca jest bogato ilustrowana. Powstała we współpracy z regionalistami i pasjonatami „małych ojczyzn”.