Nowe wydanie prawdopodobnie najważniejszej książki autora, w której czołowa postać czeskiej powojennej filozofii Milan Machovec (1925-2003) rozważa podstawowe pytania i nurty rozwoju myśli filozoficznej na przestrzeni całej jej historii od starożytności po XX wiek. Te pytania - jak sam autor zaznacza we wstępie - nie ukazuje jako wspaniałe osiągnięcia naszego rozumu, jak to dotąd tradycyjnie bywa pojmowane, lecz jako stopniową klęskę, grożącą przerodzić się w rychłe samounicestwienie ludzkości. Publikacja zawiera ostateczne brzmienie tekstu z połowy lat 90., kiedy autor dokonał końcowej redakcji. Tekst książki, zamierzony tak, by był przystępny dla najszerszego kręgu czytelników, ukończono w 1983 roku i wkrótce potem ukazał się w kilku maszynopisach. Machovec w połowie lat 80. przygotował tłumaczenie na niemiecki, które w 1988 roku ukazało się w Stuttgarcie w skróconej formie pod tytułem Die Rückkehr zur Weisheit - Philosophie angesichts des Abgrunds. Zainteresowanie czytelników tym dziełem sugeruje, że problemy akcentowane przez Machovca pozostają nadal aktualne, podobnie jak nie tracą na aktualności pytania filozoficzne czy ekologiczne. „Niechętnie mówię o ‚filozofii ekologicznej‘ - nie chcę jednostronnie ekologizować filozofii. Chcę tylko, by była mądrością chwili. A filozofia, która nie zauważyła, że wybitni naukowcy wielu dziedzin ostrzegają, iż jesteśmy bardzo blisko samobójstwa ludzkości - czym to jest za filozofia? Zdumiewa mnie, że są koledzy, którzy mówią: ekologia? To nas nic nie obchodzi (Právo 18.8.1998).” Tekst opatrzony jest obok komentarza edycyjnego również indeksami nazwisk.