Opowieść o księciu Wacławie, dziedzicu, świętym patronie i wiecznym władcy ziem czeskich, fascynuje nas nawet po ponad tysiącu lat. Jest zakodowana głęboko w naszej krwi; choć w codziennym życiu możemy jej nie dostrzegać, podświadomie do niej ciąży­my i w chwilach niepokoju, gdy wydaje się nam, że nasze narodowe istnienie jest zagrożone, zwracamy się ku niej z nadzieją. Twórczy duet Otomar Dvořák - Josef Pepson Snětivý próbował zrekonstruować życie Wacława i osadzić jego czyny w szerszych międzynarodowych kontekstach. Autorzy piszą o tym: „Naszą opowieść traktujcie jedynie jako jedną z możliwych. Jest jednak oparta na maksimum dostępnych danych; reszta historii jest dziełem naszej twórczej wyobraźni. Nie jest to jednak wyobraźnia bezcelowa i bezgraniczna. Niektóre z hipotez upublicznionych nawet przez renomowanych historyków wydają nam się absurdalne: na przykład że Wacław został zabity przez pomyłkę w trakcie przypadkowej pijackiej bójki, albo że w ogóle nie istniał i jego postać stworzono jako chrześcijańskie odbicie pogańskiego boga Swantowita. My natomiast staraliśmy się być maksymalnie poważni, chcieliśmy zrozumieć myślenie ludzi tamtych czasów, wczuć się w ich uczucia…“ Otomar Dvořák ułożył swoją opowieść jako powieść dokumentalną, czyli beletrystyczne opowiadanie przeplatane faktami, cytatami i refleksjami autorów. Wychodził przy tym z własnego scenariusza do sześcioczęściowego serialu telewizyjnego, który zostanie wyemitowany na początku 2025 roku. Drugą część książki opracował Josef Pepson Snětivý. Podszedł do narodowego świętego nieco inaczej, co jednak jest dla niego typowe. Wyruszył w „krainę świętego Wacława” jako żądny wrażeń pielgrzym, który z pokorą idzie pieszo przez „ciernie i krzewy”, podążając od jednego śladu świętego do drugiego, nie zważając na trud i zmęczenie, opętany pragnieniem opisania wszystkiego, udokumentowania i uwiecznienia na fotografiach. Dołącza do tego mnóstwo źródeł z epoki i osobistych obserwacji. Autorzy mają nadzieję, że ta książka zainspiruje czytelników do refleksji, ale także do nowych spojrzeń na piękno naszej ziemi i na mgliste początki jej barwnej historii. Będą szczęśliwi, jeśli podobnie jak oni czytelnicy staną się pielgrzymami w „krainie świętego Wacława”.