Jak to możliwe, że wciąż żyję? Jak to możliwe po tym wszystkim pozostać normalnym? W obłąkanym ludzkim świecie? Który się nie zmienia i nie zmieni. Przecież obojętne jest, czy tu siedzi twój ojciec czy ty czy twój syn czy twój wnuk. Człowiek pozostaje taki sam. Nie ma nadziei. Ani w tobie, ani we mnie, ani w naszych dzieciach. Kiedy wszystkich, jak tu stoicie i siedzicie, stopniowo zrzucę ze skóry, znajdę to samo. Nie różnimy się. Gita Lauschmannová, dziewczyna ledwie szesnastoletnia, przeżyła obóz koncentracyjny i spieszy do rodzinnych Puklic, by po latach grozy i niedostatku objąć swoich bliskich i znów przespać się w swoim łóżku. Wróciła, by odkryć, że nie ma gdzie wrócić. Wojna się skończyła, szał nie. Gita Lauschmannová, energiczna kobieta na skraju życia, surowo naznaczona przez los. Nie pozwoliła, by życie całkowicie ją oszpeciło. Zgromadzone wspomnienia ożywają. Gita przewija taśmę wspomnień. Odważnie, bezlitośnie. Czas jednak mieli wszystko po swojemu. Czy mimo to można osiągnąć sprawiedliwość? Czy można doprowadzić do ukarania barbarzyńskich czynów? Czy można naprawić krzywdy? Tak i nie. Swoje danie każdy musi jednak zjeść sam. Przede wszystkim utrzymać się w ryzach, nie załamać się, nie wyć. Powieść o bolesnych rozdziałach powojennej Europy Środkowej jest wstrząsającą opowieścią o zbiorowej winie i indywidualnej odpowiedzialności oraz kruchej granicy między dobrem a złem.

• Czyta: Zuzana Slavíková
• Reżyseria: Jan Drbohlav
• Muzyka: Štěpách Škoch
• Długość nagrania: 9 godz. 01 min

1 MP3 CD