Czwarte luźne kontynuacja epickiej rodzinnej sagi oferuje wgląd w dalsze losy rodziny Hunterów i ich służby. Wojna trwa już trzeci rok i wszyscy odczuwają zmęczenie. W Wielkiej Brytanii brakuje podstawowych rzeczy, uwidacznia się powszechny niedobór żywności, wyjątkowo długa, surowa zima wyczerpała zapasy węgla, naród cierpi. Mimo tych trudnych warunków ludzie się nie poddają, zaciskają zęby i idą dalej - fabryki zbrojeniowe nieprzerwanie produkują broń na front, ochotnicy opiekują się chorymi, organizowane są stołówki dla ubogich, rozorywane są zabytkowe parki, aby uzyskać więcej gruntów ornych i stać się samowystarczalnym, a gospodynie prześcigają się w oszczędnym gotowaniu i zastępowaniu brakującej mąki. Najbiedniejszych utrzymuje przy życiu Wojenny bochenek, na który rząd ustalił stałą cenę. Do wojny coraz bardziej angażują się kobiety, kwestia kobieca i prawa wyborcze trafiają także pod obrady parlamentu. Wszystko się zmienia, stare porządki znikają bezpowrotnie. Zmiany zachodzą również u Hunterów i poszczególni członkowie niegdyś zżytej rodziny coraz bardziej się od siebie oddalają. Diana obraca się w najwyższych kręgach towarzyskich i rzadko ma czas odwiedzić dom, Sadie doświadcza pierwszych rozczarowań miłosnych, Beatrice, której nie udaje się wyrwać Davida z depresji, w jaką popadł po odniesionych ranach wojennych, poddaje się dawnej miłości z młodości. Zmiany nie omijają także służby - kucharka z zdumieniem odkrywa, że może czekać ją zupełnie inne życie niż dożywotnie gotowanie w kuchni dworskiej, Emily wyrusza na przygodę, która kończy się bolesnym otrzeźwieniem, a zgorzkniała Ethel próbuje na próżno znaleźć swoje miejsce na słońcu. Wszyscy muszą stoczyć własne prywatne bitwy i na swój sposób zmierzyć się z wojną oraz zmianami, które zachodzą w ich życiu i w całym kraju. A nad Wielką Brytanią wciąż spadają bomby.