Sztuczka na Korsyce, luźna kontynuacja książek Podfuk jako wino i Podfuk w Marsylii, to czysta przyjemność w prowansalskim stylu, przy której czytaniu pocieknie wam ślinka, a jednocześnie wybornie się zabawicie. Peter Mayle znów w znakomitej formie - jego niezawodny tropiciel Sam Lewitt jak zwykle zaspokaja swoje gardło, żołądek i miłosne tęsknoty na południu Francji, a przy tym rozwikłuje sprawę śmiertelnych intryg wśród towarzyskiej śmietanki Lazurowego Wybrzeża. Miliarder Francis Reboul odpoczywa w ogrodzie swego pałacu pod Marsylią i oczekuje przyjazdu dobrych przyjaciół, Sama Lewitta i Eleny Morales, gdy nagle dostrzega olbrzymią jachtę, której pasażerowie wykazują więcej niż zwykłe zainteresowanie jego majątkiem. Właścicielem jachtu jest chciwy rosyjski magnat Oleg Wronsky, który tak bardzo pragnie posiadłości Reboula, że nie cofnie się przed niczym. Gdy Reboul odmawia sprzedaży, Wronsky sięga po obrzydliwe metody. Wtedy z pomocą nadchodzi Sam, który w przeszłości niejednokrotnie wyciągał Reboula z opresji. Sam znajduje sojuszników wśród najemnych zbirów z podziemia, nawet wśród korsykańskiej mafii, i robi wszystko, by jego przyjaciel nie stał się ofiarą „rosyjskiej dyplomacji” Wronsky’ego. Mrożące krew w żyłach okoliczności nie powstrzymują jednak Sama i Eleny przed uczestnictwem w olśniewających przyjęciach, na których iskrzy zarówno szampan, jak i gwiazdy filmowe, ani przed rozkoszowaniem się kuchnią francuską - od wystawnych dań po skromne przysmaki, takie jak pierwszy szparag sezonu, którego spożywaniu towarzyszy cicha nadzieja. Lecz w miarę jak Sam zbliża się do rozwiązania sprawy, uświadamia sobie, że Reboul może łatwo znaleźć się wśród tych, którym nie będzie już dane długo cieszyć się życiem.