Stada wróbli w naszych parkach są przeszłością. / Przeszłością są stada wróbli w naszych parkach. Pierwsze zdanie - zwięzła, jasna informacja. Drugi wers jest pod względem zasobu słów identyczny z pierwszym, jedynie w nim rzeczownikiem stało się słowo „przeszłość”. W międzywersie przebiega gwałtowna reakcja. Nowy zbiór Olgi Stehlíkové, która za swój debiut Týdny (Dauphin, 2014) otrzymała Literę za poezję, zawiera 101 dwuwersów, w których przebiega sto jedna interakcja między obiema częściami całości. Każdy dwuwers ma swoją skorupkę, w której ukazuje się jako aforystyczne spostrzeżenie lub drobna absurdalność, jednak obok tego ma też wnętrze żyłkowane metafizyką, w którym teksty swobodnie ze sobą komunikują. Nic na świecie nie jest wyłącznie żółte lub wyłącznie białe. W rozległej mętnej strefie ścierają się różne dychotomie - życie i śmierć, sacrum i profanum, prawda i kłamstwo w języku. Jajo jest doskonałym symbolem dwoistości. W tomie o tym samym tytule elementem tej dwoistości jest konstrukcja poszczególnych numerów, lustrzana dwujęzyczność, ale też muzyka na dwa instrumenty i dwa głosy, której czytelnicy książki mogą posłuchać na dołączonej płycie LP. Kompozycje do wybranych 17 tekstów skomponował i nagrał Tomáš Braun. Zbiór Vejce ukazuje się w lustrzanym wydaniu angielskim w przekładzie Davida Vichnara.