W drugim tomie tetralogii Genialna przyjaciółka włoskiej autorki Eleny Ferrante przekonująco ukazane jest okres młodości dwóch przyjaciółek, Eleny i Lily, odkrywanie własnego ciała i seksualności. Temat ten rezonuje z historycznym tłem akcji, z wspaniałymi latami sześćdziesiątymi, kiedy Włochy jakby budzą się do życia, poznają zabawę, beztroskę, materialny dobrobyt (a przynajmniej jego iluzję). Nadchodzi rewolucja seksualna, ale też studenckie i robotnicze niepokoje, zaostrzają się konflikty między prawicą a lewicą… Historia nowego imienia ukazuje okres młodości obu bohaterek i skupia się na odkrywaniu ich własnej seksualności, rozkoszy i bólu z nią związanego, a także na trudnej sytuacji "genialnych", wolnomyślicielskich, a jednocześnie spragnionych miłości dziewcząt w świecie neapolitańskich mężczyzn, dla których miłość przede wszystkim oznacza posiadanie. Ten motyw współgra z historycznym tłem wydarzeń, z niezwykłymi latami sześćdziesiątymi, kiedy Włochy po latach faszyzmu i wojny wreszcie budzą się do życia, gospodarczo się rozwijają, sprzyjają handlowi i przedsiębiorczości, ale też bezwzględnej chciwości, poznają rozrywkę i materialny dobrobyt (a przynajmniej jego pozór). Nadchodzi rewolucja seksualna, ale też studenckie i robotnicze protesty, zaostrzają się starcia między prawicą a lewicą, camorryści z rodu Solara stają się nieograniczonymi władcami peryferyjnej dzielnicy, lecz ich ambicje sięgają daleko poza jej granice… A Elena i Lila przeżywają pamiętne, gorące lato na Ischii, które wnosi w ich życie uczucie, namiętność i wiele bólu, z którym będą mogły się uporać jedynie za pomocą pisanego słowa. Pisanie jako terapia, jako poszukiwanie porządku, jako sposób ożywiania i uśmiercania rzeczywistości zyskuje w ich historii i losie coraz większe znaczenie, a szczere świadectwo o kobiecej przyjaźni ponownie porwie czytelnika swoją głębią i intensywnością.