Róza jest redaktorką w lifestylowym magazynie dla kobiet i jako dziennikarka jest przyzwyczajona do rozwiązywania różnych sytuacji. Ale na to, że mąż znajdzie kochankę (niewiernik marny), nie była przygotowana. Ani na to, że straci pracę („odmladzamy!”). I tak z luksusowego wspólnego mieszkania (żona i kochanka po prostu się do niego nagle nie mieszczą) przeprowadza się do wynajmowanego jednopokojowego lokum i tymczasowo podejmuje pracę redaktorki na portalu o zwierzętach domowych. Aby mieć w swojej nowej pracy wystarczająco inspiracji, syn Adam przynosi jej w prezencie szczeniaka labradora, którego ktoś porzucił. Róza z radości z niespodziewanego prezentu nie skacze i myśli, że pewnie jest ostatnim człowiekiem na świecie, który powinien mieć psa. Nie tylko że zamiast rozmów z celebrytami teraz pisze teksty o kleszczach i kuwetach dla kotów, ale nagle zamiast wizyt na wernisażach i premierach teatralnych lawiruje nocami między odchodami na psim wybiegisku, a rano podczas spacerów rozmawia głównie z emerytami i bezdomnymi. Znajduje się w świecie ludzi połączonych tym, że mają psa. Ale nie jest pewna, czy to życie, które chce prowadzić. Mimo to niektórzy psiarze stają się jej przyjaciółmi. I mimo to udaje jej się łączyć świat celebrytów ze światem właścicieli psów. Wciąż też nie wie, czy chce zatrzymać szczeniaka. A gdzie by w innym wypadku trafił? Do schroniska? Co jeśli Róza to ktoś, kto może zmienić życie tej małej „psinki”, którą nazwała Madla Labradorowa? I jak Madla zmieni z kolei jej życie? Na dodatek Róza nawet nie podejrzewa, że jej labradorka - „psinka” Madla Labradorowa - podobnie jak inne psy, odpowiednio sarkastycznie komentuje życie swoich właścicieli. Książka jest wzbogacona ilustracjami Lukáša Jandíka, które harmonizują z tekstem.