„Tak, nawet jeden pocałunek może być pocałunkiem śmierci. Co jest szczególnie tutaj, we wrzących Włoszech, katastrofą. Emocji i miłości nie da się upchnąć tylko w żarliwych spojrzeniach i słowach, przecedzanych przez maseczkę jak spaghetti przez sito...“ Jak przeżywa ciężką pandemiczną sytuację koronawirusa we Włoszech w roku 2020 czeska rodzina w dolomitowym podgórzu? A jak przeżywają tę anabazę ci najbardziej dotknięci, starsze włoskie gospodynie i pełni optymizmu chłopacy? Jak w tym trudnym czasie żyje zawziętym, wiatrem wymęczonym górali? Dlaczego włoscy tatusiowie nie jeżdżą na zakupy samochodem, lecz wolą iść pieszo? Co znaczy mieć „na pół koronę“ - „mezzacoronu“ i dlaczego znacząco poprawi wam humor? Jakie były punkty proponowanego plażowego dekalogu i dlaczego brzmiały absolutnie szalenie? Co na pewno pomaga przeciw zaczynającej się rodzinnej depresji? Dlaczego dziewczyna z gór często ma większe rozeznanie niż niejeden mądrala z miasta? Dlaczego nawet podczas najciemniejszych chwil Włosi nie popadali w panikę i zjednoczyli się w walce z dotąd nieznanym wrogiem? Dlaczego nie utracili swojej słynnej dobroci i człowieczeństwa? Skąd wzięli siłę, by iść dalej mimo wszelkich trudności? I dlaczego nigdy nie opuściło ich poczucie humoru? Mimo wielkiego psychicznego i fizycznego wyczerpania autorka notowała i opisywała codziennie przez najkrytyczniejsze dwa miesiące dzień po dniu. Wiernie, bez upiększeń, oczywiście z delikatnym humorem i wszechogarniającą włosko-czeską życzliwością. Jej spostrzeżenia i przeżycia są napisane przede wszystkim z perspektywy za ladą podgórnego sklepiku, który stał się na czas kilku miesięcy zakazu wychodzenia, poza aptekami i szpitalami, jedynym centrum wydarzeń.