Książka Piotra Chlebowskiego pozytywnie wyróżnia się na tle innych publikacji powstających w ramach dyscypliny literaturoznawstwo. Wyrazista w sferze metodologicznej, nienaganna od strony merytorycznej, wyposażona w bardzo bogatą i erudycyjną argumentację, a ponadto świetnie skomponowana, starannie zredagowana i napisana klarownym, pięknym językiem, reprezentuje rzadko dziś spotykany poziom naukowej refleksji humanistycznej. Mamy do czynienia z monografią znakomitą, która dalece wzbogaca wiedzę o polskiej poezji lirycznej XIX wieku, a zarazem pozwala na precyzyjniejsze niż do tej pory umiejscowienie w niej liryki Cypriana Norwida - poza romantyzmem, jak słusznie zauważa Badacz. To również, rzecz jasna, pozycja o istotnym znaczeniu dla badań stricte norwidologicznych, zmieniająca ich stan posiadania. Piotr Chlebowski nie tylko wypełnia swymi interpretacjami luki badawcze, lecz także - zwłaszcza dzięki pasjonującym dialogom i polemikom interpretacyjnym, które są integralną częścią jego wywodu - stwarza szansę na ożywienie dyskusji na temat swoistości Norwidowej liryki.

Prof. dr hab. Agnieszka Ziołowicz (Uniwersytet Jagielloński)