Książka uznanego językoznawcy PhDr. Jozefa Genzora oferuje przegląd niemal 2 000 języków ze wszystkich kontynentów i jest przeznaczona nie tylko dla zainteresowanych antropologią językową, lecz także dla wszystkich miłośników różnorodności naszego świata. - Rozwój morfologii i słownictwa od prajęzyka po współczesność - Ciekawe informacje w ramkach - 200 porywających fotografii - Mapy, schematy języków i przykłady pism - Szczegółowy indeks i wykaz użytych terminów językoznawczych - Łatwa orientacja w tekście dzięki kolorowemu wyróżnieniu istotnych informacji „Najpewniejszym sposobem, by przeniknąć mentalność narodu i jak najdokładniej zrozumieć kulturę innego narodu, jest zapoznanie się z jego językiem” - czytamy we wstępie tej publikacji, która przynosi przegląd dotychczas znanych języków świata. Teraz masz możliwość zapoznać się z tą książką w nowym, uzupełnionym i poprawionym wydaniu oraz w języku czeskim. Autor PhDr. Jozef Genzor jest wybitnym językoznawcą, koreanistą i filipińskoznawcą, tłumaczem z angielskiego i koreańskiego. Jest współautorem kilku publikacji naukowych oraz autorem wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz recenzji. Zajmuje się przede wszystkim interferencją językową i typologią tagalog, socjolingwistyką oraz badaniem pozycji języka koreańskiego w rodzinie języków świata. Książka oferuje przegląd niemal 2 000 języków ze wszystkich kontynentów. Ustalenie dokładnej liczby wszystkich języków świata nie jest możliwe z prostego powodu - nie zawsze można rozróżnić, co jest językiem, a co gwarą. Języki różnią się między sobą także ilościowo. Niektórymi posługuje się tylko kilku pojedynczych użytkowników, inne są środkami komunikacji społeczności liczących kilkaset tysięcy lub milionów osób. Języki mają też różny i nie zawsze wystarczający stopień opracowania językoznawczego. Podobną rolę jak przestrzeń odgrywa także czas. Przegląd zaczyna się od języków nam najbliższych, czyli od rodziny indoeuropejskiej. Następnie następują inne języki obszaru eurazjatyckiego - język baskijski, języki kaukaskie, wymarłe nieklasyfikowane języki Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu, język burzyjski, języki drawsydzkie, języki uralskie i ajtackie, język koreański, język japoński i paleoazjatyckie języki. Dalej pojawiają się języki indiańskie, które przybyły do Ameryki z Azji. Kolejne duże obszary tworzą języki sinotybetańskie, języki tajskie, hmong-mien, austronezyjskie, andamańskie i austronezyjskie. Od południa do nich przylegają języki papuaskie i australijskie wraz z tasmańskimi. Inny duży obszar stanowi rodzina afroazjatycka na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce. W obszarach na południe od Sahary ten obszar styka się z afrykańskimi językami, wciąż niedostatecznie zbadanymi. Szczególne ugrupowanie tworzą pidżiny i języki kreolskie rozsiane po całym świecie, jak również języki planowane typu esperanto. Przy opracowywaniu poszczególnych rozdziałów autor trzymał się określonego schematu obejmującego dane o zasięgu geograficznym, dalej etniczno-kulturową charakterystykę, ogólnie charakterystykę strukturalną, wewnętrzne podziały, relacje pokrewieństwa z innymi ugrupowaniami, przegląd dotychczasowych badań, a w niektórych przypadkach także zapożyczenia, które przeniknęły z tych języków do czeskiego. W pracy, oprócz głównego autora, udział wzięła także grupa innych specjalistów.