Celem niniejszej publikacji jest analiza sposobów odwzorowywania ptasich głosów za pomocą dźwięków mowy ludzkiej w literaturze dziecięcej w językach polskim, rosyjskim, angielskim i hiszpańskim. Praca opiera się na interdyscyplinarnym ujęciu zagadnienia, uwzględniającym zarówno aspekty językoznawcze i kulturowe, jak i biologiczne oraz psycholingwistyczne.

Omówiono m.in. teorie pochodzenia języka, rozwój mowy dzieci, znaczenie akustycznego wymiaru literatury dziecięcej, a także zjawisko symbolizmu dźwiękowego i onomatopei. Szczególną uwagę poświęcono funkcji dźwięków ptasich w kształtowaniu językowego obrazu świata dziecka. Analiza obejmuje również porównanie sposobów reprezentowania ptasich głosów w literaturze dziecięcej oraz problematykę ich przekładu, ze szczególnym uwzględnieniem tłumaczenia utworu Ptasie radio Juliana Tuwima.