Kilka lat temu na naszym rynku księgarskim pojawiła się publikacja, która stała się prawdziwym hitem wśród podręczników komputerowych. Nosiła tytuł Typografický manuál, a jej autor i wydawca, Vladimír Beran, natychmiast wkroczył do typograficznej galerii sław. Powodów wielkiego sukcesu tej edukacyjnej publikacji było kilka. Przede wszystkim podręcznik „trafił” w okres ogromnego rozwoju komputerowego przygotowania do druku i był skierowany do dwóch grup specjalistów zajmujących się tą dziedziną - pseudo-typografów, którzy wywodzili się z grona operatorów komputerowych i nie mieli zielonego pojęcia o składzie i typografii, oraz grafików, którzy przewidywali przyszły rozwój, lecz nie posiadali dostatecznej wiedzy o składzie komputerowym, krojach pisma ani grafice komputerowej. Głównym założeniem dużego sukcesu książki była jednak ogromna praca włożona w staranne przygotowanie materiałów, dobór konsultantów oraz liczne spotkania robocze z nimi. Niezliczona cierpliwość przy gromadzeniu, redagowaniu i korekcie tekstów źródłowych oraz przy przygotowywaniu ilustracji i obrazów towarzyszących lekcjom. Do tego doskonały pomysł rozplanowania poszczególnych tematów na oddzielnych dwustronach oraz praktyczna oprawa w formie zeszytowej. W 2000 roku ponownie ukazuje się ten popularny podręcznik podstaw typografii komputerowej, tym razem jako wydawnicze przedsięwzięcie studia Kafka design w edycji Font. Podobnie jak pierwsze wydanie, i drugie zostało podzielone na trzy główne części. Pierwsza część, pismo, zapoznaje z podstawową terminologią typograficzną, przede wszystkim z pismem, jego konstrukcją, klasyfikacją i układami miar. Zaktualizowano rozdział dotyczący tworzenia krojów, ponieważ od czasu pierwszego wydania ta dziedzina znacznie się rozwinęła. Druga część, skład, wprowadza użytkownika w zasady redakcji tekstu, objaśnia skład ciągły i mieszany. Uczy pracy ze spacjami międzywyrazowymi, formatowania akapitów, dzielenia wyrazów, ustawiania znaków, liczb i skrótów. W ostatnim rozdziale znajdują się zasady korekty składu. Trzecia część, projektowanie, zawiera podstawową orientację w technologii składu. W 2006 i 2008 roku przeprowadzono czwarte i piąte dodruki. Już w 2006 roku podręcznik został rozszerzony o część czwartą, dodatki. Czytelnicy mogą tam zapoznać się z produkcją krojów dawniej i dziś, rodzajami papieru, technikami drukarskimi, oprawami książek oraz podstawami konwencjonalnej komunikacji wizualnej. Dzięki nieustającemu zainteresowaniu przygotowaliśmy szósty dodruk, który ujrzał światło dzienne w grudniu 2012 roku, tym razem w nowej oprawie.