Według historyka Herodota w Malej Azji w VI wieku przed Chrystusem żył niewolnik Ajsopos, czyli Ezop. Podobno był garbaty, zniekształcony i jąkający się, ale miał bystry umysł i przenikliwe myślenie bardziej niż ludzie silni i zdrowi. Potrafił zabawiać słuchaczy zwierzęcymi bajkami i dowcipnymi opowieściami, jednak daleko nie wszyscy jego współcześni byli jego wielbicielami. Mówi się, że został w Delfach stracony za rzekome bluźnierstwo wobec bogów. Większości starożytnych bajek przypisywano Ezopowi, lecz spisane zostały dopiero trzy stulecia po jego śmierci. Były wielokrotnie opowiadane na nowo prozą i w wierszu i trudno znaleźć kogoś, kto by nie wiedział, kim był Ezop. Lecz niezależnie od tego, czy mądry człowiek nazywał się Ezop, czy inaczej, czy żył w VI wieku przed Chrystusem, czy kiedy indziej, czy pochodził z Tracji, czy skądkolwiek indziej, najważniejsze jest to, że jego bajki do dziś nie zestarzały się. Świat od tamtego czasu zmienił się zasadniczo, ludzie latają w kosmos i porozumiewają się na całym globie, ale rządzą nimi te same radości, namiętności i wady, co współczesnymi Ezopa. Dlatego tak dobrze im rozumiemy - dorośli i dzieci. Wziąć do ręki przekład bajek Ezopa autorstwa Jiříego Žáčka i czytać z dziećmi mądre i dowcipne opowieści, oglądać ilustracje Adolfa Borna i rozmawiać o życiu, może być chwilą, która zapadnie nam w pamięć.