SERIA „TRAUMA WOJNY”, której pierwszy tom właśnie Państwu oferujemy, przedstawia nowe spojrzenia na konflikty zbrojne, których traumatyczny wpływ można śledzić nawet dziesiątki lat po ich zakończeniu. Opowieści ofiar, świadków i sprawców odzwierciedlają głębokie wstrząsy społeczne, które wojna przyniosła zwłaszcza Europie. Publikacje o charakterze naukowym zajmują się także codziennym życiem „małych” ludzi dotkniętych wojną, na tle przełomowych wydarzeń starego kontynentu. Pierwsze próby masowego zabijania ludzi przy użyciu samochodowych komór gazowych przeprowadzili naziści w 1939 roku. Najpierw zabijano Niemców i Austriaków z upośledzeniem umysłowym i psychicznym, w środku wojny likwidowano już całe obozy radzieckich jeńców wojennych i ludność cywilną. Wagony-gazy stały się szczytem mobilności i skuteczności nazistowskiego systemu eksterminacji. Setki tysięcy ludzi zostało zamordowanych w polskim Chełmnie, białoruskim Małym Trostńcu czy serbskim Belgradzie, bez konieczności bezpośredniego dotknięcia ich przez rękę kata. Zorganizowanej śmierci nie uniknęły nawet lidyckie dzieci, tysiące czechosłowackich Żydów ani setki pacjentów szpitala psychiatrycznego w Dobrzanach koło Pilzna. Zboczone tworzywość technik „ostatecznego rozwiązania” fascynuje swoją prostotą i chłodnokrwistą skutecznością. Wiele z popełnionych zbrodni w pełni wyszło na jaw dopiero po dziesięcioleciach, podczas procesów sądowych z schwytanymi sprawcami, którzy jednak zbyt często uniknęli zasłużonej kary.