Kiedy pracownicy NASA poszukiwali zawodów wymagających podobnych cech osobowości jak u najlepszych pilotów, komputer na podstawie kilkuset profesjogramów ocenił, że najbliższym odpowiednim zawodem jest zawód nauczyciela. Można więc stwierdzić, że nauczanie w szkole jest równie wymagające jak pilotowanie promu kosmicznego, jeśli nie bardziej trudne i niebezpieczne. Dlaczego więc więcej troski poświęca się psychice wybitnych pilotów niż psychice pedagogów, skoro obciążenia są porównywalne? Jak sam autor pisze: „Gdyby nauczyciele znali i stosowali przynajmniej niektóre osiągnięcia psychologii stosowanej, żyliby „bogaciej wewnętrznie”, byliby bardziej zadowoleni w życiu prywatnym, a także panowałaby większa atmosfera spokoju w klasach, gabinetach czy pokoju nauczycielskim.” To właśnie do tego zadowolenia ma przyczynić się ta publikacja. Po jej przeczytaniu każdy nauczyciel powinien lepiej zrozumieć trudność zawodu nauczyciela, a to zrozumienie może stać się wskazówką do radzenia sobie z różnymi trudnościami i przeszkodami w szkole. A jeśli nie uda się pomyślnie rozwiązać niektórych problemów, nauczyciel wyposażony w wiedzę z tej książki nie będzie postrzegał ich jako własnej porażki. Na czym autor skupił się szczególnie? Wybiera podstawowe tematy z psychologii osobowości, psychologii ogólnej, rozwojowej, społecznej i pedagogicznej. Skupia się szczególnie na „ważnych zagadnieniach”, czyli obszarach, które trapią naszych współczesnych nauczycieli: radzenie sobie z niewłaściwym zachowaniem uczniów, stresem nauczycielskim, konfliktami szkolnymi czy komunikacją z problematycznymi rodzicami itp. Przypomina także inne prawidłowości psychologiczne, takie jak błędy w postrzeganiu i ocenianiu uczniów, techniki wspierające komunikację nauczyciel-uczeń i nauczyciel-rodzic, rozpoznawanie i kształtowanie klimatu klasy czy szkoły oraz wiele innych.