Na motocyklu dookoła świata Większości motocyklistów nie wystarcza tylko jazda po mieście. Po chwili ogarnia ich potrzeba jeżdżenia coraz szybciej i na coraz dalsze odległości, poddają się urokowi otwartej drogi. Jazda na motocyklu to nie tylko osiąganie maksymalnej prędkości. To także dawanie sobie czasu, powolne przełykanie kilometrów, krzyżowanie dróg, pozwalanie się ponieść tam, dokąd zaprowadzi cię trasa, brak zmartwień o to, dokąd masz dojechać i czerpanie radości z jazdy. Tę historię z pewnością znacie z programu telewizyjnego, który u nas nadawano pod tytułem Na maszynie dookoła świata. Książka daje głębszy i bardziej otwarty wgląd w często pełną trudów podróż na dwóch kołach, choć z zespołem wsparcia w tle. Długa podróż na południe Drugie z kolei przygody znanego aktorskiego duetu, tym razem przez Afrykę. Charley Boorman wspomina: Pamiętam, jak to się zaczęło. Było to pewnego późnego październikowego piątkowego wieczoru. Byliśmy w naszym starym biurze na Bulwer Street. Wszędzie były pudełka i skrawki papieru, a całe wyposażenie zostało zabrane. Przez kilka minut staliśmy tam i myśleliśmy. Tu zaczęła się cała nasza podróż Na motocyklu dookoła świata. Tu wszystko planowaliśmy, sprawdzaliśmy mapy; tu po raz pierwszy zobaczyliśmy te motocykle. To już było za nami. Objechaliśmy świat. To była ogromna wyprawa. Imponująca przygoda. Ale teraz to już koniec. Na ścianach wciąż wisiały mapy i znów staliśmy przed nimi. Ewan mrugnął do mnie. Co powiesz, Charley? Nie wiem. Południowa Afryka, a może Indie? Spojrzałem na niego: A może objechać Afrykę? Podróżnicza tęsknota dwóch poszukiwaczy przygód, Ewana McGregora i Charleya Boormana, po ich sensacyjnej wyprawie dookoła świata w 2004 roku nie wygasła. Po wizycie w UNICEF w Afryce wiedzieli, że muszą wrócić i lepiej poznać ten niezwykły kontynent. Wyruszyli więc na 24 000-kilometrową wyprawę, podczas której zmierzyli się z najtrudniejszymi terenami i najprzyjaźniejszymi ludźmi na świecie. Jadąc przez wspaniałe krajobrazy, często w ekstremalnych temperaturach, Ewan i Charley stawiali czoła najcięższym próbom swoich żyć. Z charakterystycznym humorem opisują dramaty, niebezpieczeństwa i czystą radość z kolejnej wspólnej podróży, tym razem przez kontynent pełen cudów i zdumień. Osiemnaście krajów. Dwadzieścia cztery tysiące kilometrów. Dwóch motocyklistów. Jedna niesamowita przygoda… Wyścig do Dakaru Byliśmy gdzieś w biurze i właśnie wnieśli do pokoju naszą książkę Na motocyklu dookoła świata. Panowało tam prawdziwe poruszenie. Oboje zamknęliśmy oczy i zasłoniliśmy je dłońmi, a książka leżała na stole. I wtedy: jest! Była tam i byliśmy tam my, staliśmy na okładce dumnie jak dwaj odkrywcy z dawnych lat. Nasza pierwsza książka. Była to pierwsza książka dla nas obu i obaj patrzyliśmy na siebie z wielkim zdumieniem. „Wow,” powiedzieliśmy. „Spójrz na to... ten obraz rozciąga się przez całą okładkę.” „Rewelacja.” Przez chwilę kartkowaliśmy ją w milczeniu, przeglądaliśmy zdjęcia grupowe i czytaliśmy krótkie fragmenty. Piersi napełniał mnie poczucie dumy, gdy Charley nagle oświadczył: „A kurwa.” „Co?” zapytałem. „Jest tu napisane, że w 2006 roku jadę Dakar.”