Jeśli czytasz te wiersze, być może należysz do tych, których urzekły opowieści Ondreja Sokola, i jesteś jednym z tych, którzy nalegali na wydanie kolejnej książki anegdot pisanych z dystansem kierowcy autobusu. Po dwóch udanych tomach o tym, jak to jest wozić Norwegów, Ondrej wraca z historiami o wożeniu Koreańczyków. Zmiana pasażerów przynosi nowe sposoby, na jakie życie kierowcy autobusu może się skomplikować, a autor nie boi się opisać ich szczegółowo. Zmiana następuje także w otoczeniu - tym razem nie będziemy poruszać się tylko po Norwegii, lecz od razu przez całą Europę. Z Niemiec przez Austrię z obyczajami z czasów monarchii, zrobimy przystanek w czarnej dziurze Europy Środkowej i przez naszych południowych sąsiadów przedostaniemy się na dziki Bałkan około 2014 roku, aby szczęśliwie przenieść się naprzód w czasie i przestrzeni za koło podbiegunowe... Co się nie zmienia, to typowy humor Ondreja i jego talent narratorski. Automatycznie wciągnie cię na fotel kierowcy między foto-maniakalnego mnicha a przewodniczkę. Porywającą jazdą po obczyźnie odkryjesz, że nie ma znaczenia, czy jesteś w Niemczech, u sąsiadów czy na Bałkanach. Wszędzie znajdzie się jakiś ważny celnik, szef parkingu, emeryt albo mewa, którzy chcą zepsuć ci dzień. Książka zawiera tradycyjnie wiele zabawy, dwie tajemnicze koreańskie tabletki i nawet wątek romantyczny, któremu będziesz kibicować jako autorowemu kuku. Wsiadać, ruszamy!