Przez wieki Ziemią Wschodzącego Słońca rządzili przedstawiciele warstwy wojskowej - samurajowie. Pod ich panowaniem Japonia od początku XVII wieku doświadczała okresu prosperity, wewnętrznej stabilności i pokoju. Wszystko to odbywało się kosztem izolacji kraju od «zgubnego» wpływu obcokrajowców ze Zachodu oraz militarnej dyktatury na scenie krajowej. Jednak od początku XIX wieku zainteresowanie «południowych barbarzyńców» japońskimi wyspami stale rosło. Po 1854 roku Japonia musiała otworzyć swoje porty dla statków europejskich i amerykańskich, a następnie nawiązać oficjalne stosunki z mocarstwami zachodnimi. Ten konfrontacja z zupełnie odmienną kulturą zdestabilizowała system rządów wojskowych szogunatu Tokugawa, który zachwiał się u samych podstaw. Nastąpił okres dwóch dekad konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych, które nieodwracalnie zmieniły Japonię. W obliczu zachodniego zagrożenia warstwa wojskowa okazała się niezdolna do skutecznej obrony kraju i wraz z powstaniem nowoczesnych instytucji oraz sił zbrojnych stała się anachronizmem. Po latach wstrząsów, zbrodni politycznych, wojen i rewolucji samurajowie nagle przestali istnieć jako siła, a Japonia wkroczyła w świat nowoczesny. Ta książka po raz pierwszy oferuje spojrzenie na ten złożony i burzliwy proces w języku czeskim. Czechskiemu czytelnikowi otwiera się w ten sposób zupełnie nowy świat Japonii pod koniec epoki samurajów, w erze tzw. restauracji Meiji, która oznaczała zasadniczy przełom w dziejach całego Dalekiego Wschodu.