Relacje zawiązujące się między ciałami a ruchomymi obrazami znajdują się w centrum zarówno teorii, jak i praktyk współczesnej kultury wizualnej – począwszy od pierwszych prób chronofotografii aż po najbardziej zaawansowane media rzeczywistości wirtualnej. Ruchomy obraz nie odsyła bowiem jedynie do obrazów wytwarzanych przez kino, ale również do szeroko rozumianej historii obrazów technicznych, dla których kluczowy pozostaje problem wizualizacji ruchu i chwytania w pojedynczych bądź sekwencyjnych obrazach dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Jednocześnie równie istotne wydają się pytania o ruch samych obrazów – o ich transmedialny charakter, właściwą im mobilność i uwikłanie w zmienne relacje społeczne, polityczne, ekonomiczne i kulturowe. To właśnie ciało (nie tylko człowieka, choć historia ruchomych obrazów wciąż jawi się jako nadmiernie antropocentryczna) okazuje się jednym z ważniejszych tematów i wyzwań kultury wizualnej. W tekstach składających się na ten tom autorki i autorzy – analizując obrazy fotograficzne i filmowe, analogowe i cyfrowe, naukowe i artystyczne, z obszaru sztuki współczesnej i popularnych praktyk sieciowych – przyglądają się, w jaki sposób ruchome obrazy „tną ciała”, jak otwierają je, badają i deformują, jak kształtują za ich pomocą nowe znaczenia i narracje. W książce powracają również rozważania o ciele samego obrazu (podatnym na zniszczenie i rozpad, ale też obecnym i działającym w fizykalnej rzeczywistości) oraz ciele widza, na które ruchome obrazy oddziałują w sposób wielozmysłowy, przemożny, często wręcz przemocowy.

Spis treści

CIAŁO BADANE\nTomasz Swoboda Jeszcze nie w ruchu. Chronofotografia – anatomia\nMarcin Stachowicz Ciało jako pole bitwy, ciało-krajobraz. Cielesna geopolityka zimnej wojny w filmie „Fantastyczna podróż”\nGrzegorz Nadgrodkiewicz Neoplasma incognita. Filmowe egzegezy nowotworów a ich obrazowanie medyczne\nKarolina Żyniewicz Ciało w świecie post-natury – byty liminalne. Projekt „safe suicide”

CIAŁO KOBIETY – CIAŁO MATKI\nMarta Stańczyk Groza in utero. Horror macierzyński i upolitycznienie fizjologii\nMatylda Szewczyk  „Babska rzecz”, czyli kim jest Ellen Ripley \nSara Herczyńska „Emily\'s abortion video” – konstruowanie pozytywnej historii aborcyjnej

CIAŁA POD KONTROLĄ\nBartłomiej Nowak Kastracja męskiego ciała. Nagość i brak penisa w amerykańskim kinie współczesnym\nAleksandra Skowrońska Ciało po internecie. Wątki somatyczne w twórczości Ryana Trecartina\nMagdalena Wichrowska Obecność ciała. Komunikacja niewerbalna w „Hubie” Anki i Wilhelma Sasnalów

CIAŁA WOBEC PRZEMOCY\nPaulina Gorlewska Gdy człowiek staje się ciałem. Kino fizyczne Aleksieja Germana starszego w filmie „Chrustaljow, samochód!”\nMichał Mróz Ciała animowanych postaci jako odbicie zachowań żołnierzy na froncie drugiej wojny światowej\nPiotr Klonowski Między komiksem a animacją. Ciało w „Persepolis” Marjane Satrapi

CIAŁO FILMU – CIAŁO WIDZA\nPrzemysław Kossakowski Obraz sprzed fazy lustra. Ciało w kawałkach w filmie „Trans-Europ-Express” Alaina Robbe-Grilleta\nAleksander Kmak Fragment i płaszczyzna a strategie alter-pornograficzne w kinie nieprzyjemności na przykładzie „La vie nouvelle” Philippe’a Grandrieux\nMichał Matuszewski Vomit Reality – VR jako medium utraty równowagi