Teatr, zarówno w obozach jenieckich, jaki i koncentracyjnych, stanowił sposób doświadczania rzeczywistości. W oflagach był formą organizowania życia społeczności - niezwykle dokładną w odwzorowaniu znanego z wolności świata, z wszelkimi jego uwikłaniami społecznymi i politycznymi, a obozowe \"kobietony\" odegrały w nim niezwykłą, komiczno-heroiczną rolę. Obóz jeniecki stawał się mikroświatem, istotną próbą stworzenia utopii w obrębie skrajnie trudnych i dramatycznych okoliczności (...) - ze wstępu.