Książka analizuje życie ubogich przez pryzmat koncepcji kultury ubóstwa Oscara Lewisa, w której zawarte jest szersze aniżeli ekonomiczne, rozumienie sytuacji człowieka pozbawionego możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb. Analiza odnosi koncepcję kultury ubóstwa do polskiej rzeczywistości i do życia ludzi, dla których bieda nie jest jedynie epizodem, ale trwałym doświadczeniem wpływającym na wszystkie sfery życia. Analiza wykorzystuje zgromadzony przez Lewisa materiał badawczy, a także polskie „Pamiętniki bezrobotnych” z lat 30. i początku XXI wieku. Praca podejmuje zagadnienia dotyczące: socjalizacji jednostek w warunkach ubóstwa, interakcji, które są określone przez piętno, konstruowania obrazu samego siebie w warunkach biedy, relacji pomocy, trudności w kontaktach z pracodawcami. Zawiera też analizy dotyczące posiadanego kapitału i konsumpcji w sytuacji skrajnej nędzy. Książka ukazuje także wartości uznawane i realizowane w życiu grup zmarginalizowanych przez ubóstwo, zawiera wiele interesujących egzemplifikacji obrazujących omawiane problemy. ukryj opis