Wolfram. Chłopiec, który poszedł na wojnę, podobnie jak poprzednie książki Miltona, jest przykładem literatury faktu. Tym razem autor opowiada historię… swojego teścia, który dzieciństwo i młodość spędził w hitlerowskich Niemczech.

Osiemnastoletni Wolfram został powołany do wojska – raczej wbrew swojej woli – i jako żołnierz Wehrmachtu udał się do Rosji, Normandii, Wielkiej Brytanii i do Ameryki. Jego historia nie przedstawia brawurowych popisów na polu bitwy ani też nie opowiada o bohaterskim oporze. Jest po prostu relacją o tym, jak młody oryginał i artysta – którego jedyną pasją są rzeźba i malarstwo – uwięziony zostaje w koszmarze, na który nie ma żadnego wpływu”.

                                                                                                       fragment Epilogu