Powieść o pierwszych miesiącach stanu wojennego oglądanych z perspektywy szpitalnego łóżka. Jest to książka o Polsce, która wtedy zaczęła się rodzić. Bohater trafi a do szpitala z powodu zapaści, której przyczyna nie jest dla lekarzy całkiem jasna, a trochę też 'ze wskazań społecznych'. Interesuje się nim 'ubecja', funkcjonariusze pojawiający się od czasu do czasu na oddziale dają mu do zrozumienia, że 'mają go na oku'. Leżąc obok innych chorych - najpierw na zatłoczonym korytarzu, potem w sali - bohater, z dystansem obserwuje rutynowe czynności personelu i toczące się własnym rytmem szpitalne życie. Przysłuchując się rozmowom pacjentów, poznaje ich osobiste losy, zarazem - typowe polskie drogi, kompleksy, paradoksy historii. W rozmowach ujawnia się stan świadomości Polaków, spustoszenia, jakie uczynił komunizm, ucząc ludzi podejrzliwości wobec każdego czy działań na pokaz, 'żeby widziano'. W Stanie po zapaści Bocheński oddaje atmosferę wczesnych lat 80., opisuje nastroje panujące w Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego.

W 20. rocznicę historycznej daty 1989 Oficyna Wydawnicza Volumen i Wydawnictwo Bellona we współpracy z Europejskim Centrum Kultury, Radą Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Stowarzyszeniem Pokolenie przedstawiają kolekcję książek nazwaną Kanonem Literatury Podziemnej. Intencją wydawców jest przywrócenie publicznej widoczności romantycznemu, można by dziś powiedzieć, gdyż nie pozbawiony odrobiny szaleństwa, dziełu niepokornych pisarzy, niepokornych wydawców, drukarzy, kolporterów, i wszystkich tych, którzy w drugiej połowie lat 70. i w latach 80. ubiegłego wieku krok po kroku, z determinacją, odbudowywali i poszerzali przestrzeń wolnego słowa bez cenzury - wierząc i nie wierząc, że torują drogę wolnemu społeczeństwu (...).
~ Wydawca

Kanon Literatury Podziemnej - seria 23 książek, najwybitniejszych, bądź najbardziej znamiennych - upamiętnia niezwykłe zjawisko społeczne, jakim w latach 70. i 80. ubiegłego wieku stała się  p o l s k a  r e w o l u c j a  b i b u ł y. Tzn. chce upamiętnić słowo wyrywające się z pęt cenzury, cudownie rozmnożone, wolne i przyspieszające swym niepowtarzalnym impetem upadek PRL-u.
Wysokonakładowe reedycje książek jeszcze ćwierć wieku temu oficjalnie zakazanych to niepowtarzalna okazja, żeby utrwalić w świadomości współczesnych Polaków obraz 'drugiego obiegu' jako wspólnoty mieniącej sie odcieniami, wspólnoty poszukiwań i sporów, umysłowo swobodnej i estetycznie zróżnicowanej. Poezja, nowelistyka, rozmaite odmiany powieściopisarstwa, proza dokumentu osobistego, esej, felieton, pamflet i satyra - bez mała wszystkie główne gatunki literackie są w Kanonie zaprezentowane.
 ~ Tomasz Burek