Bezpośredni, szczery i uczciwy - ale także ogromny, kontrowersyjny i prowokujący: takimi epitetami (i wieloma innymi) określany jest autobiograficzny romans Mój bój (oryginalnie Min kamp), który krytyka i media nie bały się ogłosić literackim wydarzeniem XXI wieku i który uczynił jego autora, norweskiego pisarza Karla Ove Knausgårda, światową gwiazdą pierwszej wielkości. A przecież wystarczyło niewiele: szeroko opisać samego siebie i cokolwiek się dzieje wokół, w każdej chwili odbiegać od głównego wątku, wspominać, rozważać. Na początku tej wszechogarniającej, nieocenzurowanej i miejscami wręcz groteskowej spowiedzi stoją wydarzenia związane z problematyczną relacją Knausgårda z ojcem - to właśnie on, a następnie jego śmierć, stanowią centralny temat pierwszej części sześciotomowego cyklu, dzięki któremu Knausgård zdołał skłócić połowę własnej rodziny, a jednocześnie sprzedać w samych tylko Norwegii pół miliona egzemplarzy i w Stanach Zjednoczonych ustawić setki ludzi w kolejkach po autograf. Moja walka można bowiem postrzegać nie tylko jako opowieść o kimś obcym, lecz także jako świadectwo o nas samych, o naszych myślach, do których często byśmy się nie przyznali, i o życiu, które często jest tak nudne... Karl Ove Knausgård przypisywano na mocy Mojej walki porównania do nowożytnego Marcela Prousta, i nie jest to przypadek.