Dwaj bracia, dwaj ekscentrycy: Homer i Langley… Ociemniały i w podeszłym wieku prawie niesłyszący Homer spisuje historię ich wspólnego życia jako pewnego rodzaju testament, jako próbę zachowania dla przyszłości relacji o ostatnich potomkach niegdyś zamożnej i poważanej rodziny. Oboje po śmierci rodziców mieszkają w niegdyś wystawnym domu na Piątej Alei, który powoli zamienia się w magazyn oraz labirynt zagrażający życiu. Raczej zamykają się przed światem i unikają go, a jednak ich rozpadający się dom stopniowo staje się świadkiem niemal całego XX wieku. Pierwsza wojna światowa wkracza na scenę wraz z raną Langleya; prohibicję reprezentuje gangster Vincent. Wielki kryzys odbija się w tanecznych herbatach, które bracia organizują, by dorobić. Czytamy o jazzie i drugiej wojnie światowej, w której ginie wnuk kucharki. Przemoc dokonywana przez partyzantów w Ameryce Południowej uderza w obu braci w postaci wiadomości o brutalnym zamordowaniu ich dawnej wspólnej platonicznej miłości. Oboje stają się jakby „odwróconymi celebrytami”, znanymi z długotrwałych sporów z różnymi urzędami i dostawcami. Okna domu z wiecznie zamkniętymi okiennicami wzbudzają wrogość otoczenia, a bracia utkwiwszy w pułapce, którą sami sobie zastawili, nie potrafią się z niej wydostać. Polityka wdziera się do domu w postaci stosów i stosów gazet - wieloletnim marzeniem Langleya jest bowiem stworzenie „uniwersalnej gazety”, jedynego wydania obowiązującego w dowolnym dniu dowolnego roku, znalezienie takiego zbioru ludzkich czynów i wydarzeń, które byłyby niezmienne i trwałe. Dotychczas najnowsza powieść jednego z najważniejszych amerykańskich pisarzy E. L. Doctorowa jest zaskakująco napisana w pierwszej osobie, a swoją atmosferą przypomina legendarne dzieło autora Ragtime.