Postęp w dziedzinie diagnostyki, szczególnie w diagnostyce obrazowej, nie ominął okulistyki. W szczegółowym obrazowaniu nieprzeziernych struktur anatomicznych gałki ocznej przy użyciu standardowo używanych metod badania do niedawna była pewna luka. Dziś lukę tę wypełnia badanie ultrasonograficzne z użyciem ultradźwięków o wysokiej częstotliwości (ultrabiomikroskopia – UBM) dające obrazy o dużej rozdzielczości z przestrzeni zatęczówkowej. Jest to metoda kontaktowa, wymagająca od osoby badającej dobrego przygotowania praktycznego i teoretycznego. Tej metodzie diagnostycznej poświęcona jest książka pt.: „Ultrabiomikroskopia – zastosowanie w okulistyce. Przegląd przypadków klinicznych” pod red. Iwony Grabskiej-Liberek i Jacka Kosmali. Pozycja jest dowodem na przydatność UBM w codziennej praktyce– zarówno w obrazowaniu struktur przedniego odcinka gałki ocznej przed planowanymi operacjami, jak i w ocenie zmian chorobowych w tym rejonie.