Decydując o rozwoju polskiego lotnictwa wojskowego Szef Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych płk Ludomił Rayski, dążył do stworzenia polskiego lotnictwa bombowego, które znajdowało się u nas dopiero w powijakach. Było ono wyposażone w niezbyt nadające się do tego celu, dość powolne, samoloty Farman F.68 Goliath i Fokker F.VIIB/3m. Zgodnie z wyznawaną wówczas na świecie teorią gen. Douheta uzupełnieniem bombowców winien być dwusilnikowy, wielozadaniowy samolot pościgowy, służący także do dalekiego rozpoznania oraz atakowania celów naziemnych z lotu nurkowego lub szturmowego. Koncepcja bombowca została sformowana dopiero po zawodach Challenge 1934, czyli wczesną jesienią 1934 r. Natomiast sprawa samolotu myśliwskiego, a raczej pościgowego była jeszcze nie do końca sprecyzowana.
(fragment tekstu)