Człowiek z czasem się przyzwyczaja. Najpierw cierpi i płacze, ale później ociera oczy i stara się iść dalej.

Znasz to uczucie, prawda?

Gdy coraz rzadziej się śmiejesz.\nGdy czujesz coraz większą pustkę.\nGdy boisz się komukolwiek zaufać.

Gdy boisz się powiedzieć szczerze,\njak naprawdę jest Ci ciężko.

Gdy przestajesz wierzyć,\nże jeszcze kiedykolwiek pokochasz siebie.

Jesteś już tak poraniona i popękana w środku, że niewiele trzeba, abyś całkowicie się posypała.

Czasem wystarczy jedno rozczarowanie.

Jeden zawód na kimś,\nna kim tak bardzo Ci zależy.

Jedna zdrada,\nktóra skreśla wszystko.

Czasem jedno słowo,\nktóre przecina Twoją skaleczoną duszę.

Jeden strzał,\nktóry trafi Twoją poniszczoną powłokę,\na rozpadniesz się na\nMILIONY ROZBITYCH KAWAŁKÓW.

Wtedy człowiek już nie płacze.\nNie ma już siły na dalszą walkę.\nCzuje jedynie bezradność i bezsilność.\nCiemność i pustkę.

Moją najnowszą książkę podzieliłem na 200 lekcji. Krótkich. Konkretnych. Pełnych przeżyć i wylanych przy nich łez. To boli, gdy piszesz o czymś, czego samemu doświadczyłeś, ale to właśnie uczucia, które zostały oczyszczone przez łzy, są tymi najbardziej prawdziwymi.

Nie zagwarantuję,\nże dzięki tym lekcjom uda Ci się pozbierać wszystkie rozbite kawałki w całość.

Nie zapewnię,\nże po ich przeczytaniu już nikt nie będzie w stanie Cię skrzywdzić.

Niestety to tak nie działa.

Jednak, gdy je zrozumiesz – będziesz zdecydowanie silniejsza.

Dotrze do Ciebie, dlaczego pewne rzeczy się wydarzyły i co trzeba zrobić, żeby w przyszłości uniknąć wielu niepotrzebnych cierpień.

Pamiętaj, że życie mimo tego, że jest ciężkie, to potrafi być również piękne.

Mam nadzieję,\nże po tym, co Cię spotkało,\nprzyjdzie w końcu to,\nna co zasługujesz.

Stare przysłowie mówi, że jeśli życie wiele razy Cię skrzywdziło i niczego już się od losu nie spodziewasz, to wtedy zaczyna się spełniać wszystko to, o czym marzyłeś.

Książka MILIONY ROZBITYCH KAWAŁKÓW:

Pamiętaj, że nigdy nie jest za późno, żeby zacząć żyć dla siebie. Poukładać wszystko na nowo i tym razem ruszyć taką ścieżką, w której w końcu będziesz szczęśliwa.

Dziękuję za to, że jesteś. Dziękuję za to, że się nie poddałaś. Jestem z Ciebie dumny. Pamiętaj, że życie cały czas zatacza koło. Dobry czas jest już w drodze.

Uściski dla Ciebie!

Rafał Wicijowski