Zgodnie z tradycją gatunku, odznaczają się sentymentalizmem, salonowością i tendencjami programowymi. Charakterystyczna dla nich jest burzliwa część środkowa i bogato ornamentowana repryza. Jednak właściwa dla nokturnów nie jest dynamika i zmienność muzycznego przebiegu, lecz trwanie w szczególnym nastroju, przepełnionym oczekiwaniem lub uobecnioną przeszłością.
Utwory zostały opracowane przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego.