Tytuł kompozycji słusznie przywołuje skojarzenia z powieścią Lewisa Carrolla. Wpłynęła ona jednak na kształt utworu jedynie w sposób pośredni zainspirowała mnie ideą sennego, odrealnionego odbicia świata materialnego. Pomysł ten zdeterminował plan formalny kompozycji: gwałtowna, ciężka muzyka części I i III została skontrastowana z częściami II i IV, brzmiącymi łagodnie i lekko, jakby unoszącymi się w przestrzeni, tworząc wrażenie dwóch rzeczywistości. W trakcie prawykonania utworu zostały one dodatkowo podkreślone odmiennym dla cz. I i III oraz II i IV oświetleniem sceny.