Przedmiotem pracy są werbalne i niewerbalne zachowania Jana Pawła II podczas pierwszej pielgrzymki do Polski oraz cztery sytuacje komunikacyjne, w jakich się on wówczas znajdował: rytualna świecka, rytualna sakralna, potoczna i okazjonalna. Celem pracy jest ukazanie, jakie środki komunikacyjne wykorzystywał papież w poszczególnych sytuacjach. Problem pracy stanowi odpowiedź na pytanie, czy sytuacja komunikacyjna oddziaływała na jego wybory dotyczące tych środków. Pierwszy rozdział wprowadza w uwarunkowania polityczne, gospodarcze i religijne pielgrzymki, a także opisuje przygotowania do wizyty papieża zarówno ze strony kościelnej, jak i państwowej. Rozdział drugi prezentuje aspekt teoretyczny sposobów komunikacji przebiegającej w określonych sytuacjach komunikacyjnych. Zwrócono w nim także uwagę na zjawisko multimodalności komunikacji i zagadnienie kompetencji komunikacyjnej. W rozdziałach od trzeciego do szóstego szczegółowo omówiono werbalne zachowania papieża w zakresie języka, formy, stylu oraz zachowania niewerbalne w zakresie stroju, postawy, mimiki, kontaktu wzrokowego, aspektów wokalnych i gestów w obrębie poszczególnych sytuacji. Przeprowadzone analizy pokazują, że sytuacja komunikacyjna miała wpływ na wszystkie te elementy.