Można zaryzykować stwierdzenie, że każdy człowiek, zastanawiając się nad swoim życiem, pyta o to, jak ono jest dobre dla niego. Ocenia różne sytuacje, w których się znalazł, doświadczenia, które zdobył, relacje z innymi, swoje dokonania, ma też do nich określony stosunek emocjonalny. Pytania, które dotyczą oceny jakości egzystencji w różnych dziedzinach, stawiane są w różnych momentach życia. Zadaje je człowiek szczęśliwy, któremu wszystko układa się zgodnie z jego aspiracjami, któremu towarzyszą wyjątkowe dobre zdarzenia i przyjaźni ludzie. Ale wydaje się, że odpowiedź na pytanie o jakość życia jest szczególnie ważna w sytuacjach trudnych. Człowiek w obliczu doświadczanych trudności stara się odnaleźć również dobre strony swojego życia, które często stają się czynnikiem mogącym pomóc w przezwyciężeniu kryzysowych sytuacji. W chwilach cierpienia człowiek częściej snuje refleksje na temat swojej egzystencji, jej głębszego sensu, dokonuje obrachunku ze sobą i swoim życiem. Te refleksje są ważne nie tylko dla samej osoby, lecz także dla jej otoczenia i zaplanowania jak najbardziej adekwatnego wsparcia.
Prezentowana książka dotyczy refleksji nad jakością egzystencji i jej uwarunkowań dokonywaną zarówno przez ludzi zdrowych jak i doświadczających problemów zdrowotnych. Publikacja podzielona jest na dwie części. Pierwsza poświęcona jest doświadczaniu jakości życia w zdrowiu, zaś druga - w chorobie. Monografia zawiera prace naukowe, tj. analizę badań empirycznych, metaanalizę wyników badań czy też teoretyczne rozważania. W wielu przypadkach również autorzy odwołują się do swoich codziennych profesjonalnych doświadczeń z osobami chorymi i ich najbliższymi. Autorzy kierują swoje prace do psychologów, studentów psychologii pragnących lepiej zrozumieć doświadczenia człowieka, zarówno te codzienne, normatywne, jak i trudne.