I sprowadź z powrotem naszych rozproszonych ze środka narodów i zgromadź naszych rozproszonych z krańców ziemi! ... Modlitwa Awinu Malkeinu (Ojcze nasz, Królu nasz) odwołuje się do proroctwa Izajasza (Iz. 11:12). Przewiduje ono, że Pan ponownie zgromadzi swój lud w Ziemi Obiecanej, po tym jak został rozproszony po wszystkich zakątkach świata. Na podstawie wielowiekowych doświadczeń historycznych narodu żydowskiego okazuje się, że ta modlitwa jest ponadczasowa. Czeski żydowski dziennikarz i pisarz František R. Kraus wybrał początkowy wers tej modlitwy jako tytuł zbioru swoich autobiograficznych reportaży ułożonych chronologicznie dotyczących okresu holokaustu. Dzieło jest jednym z pierwszych opublikowanych (1946) świadectw tragicznego losu (nie tylko) czeskich Żydów w latach okupacji nazistowskiej. Autor przekazuje czytelnikowi swoje osobiste wstrząsające przeżycia od czasu zajęcia ziem czeskich przez nazistów, poprzez więzienie w getcie w Theresienstadt, po cierpienie w obozach koncentracyjnych Auschwitz, Gleiwitz i Blechhammer. Opisuje także marsz śmierci, ucieczkę i podróż przez właśnie wyzwoloną Budapeszt z powrotem do domu w Pradze. Tekst powstawał wkrótce po wojnie, dlatego autor miał jeszcze żywo w pamięci wydarzenia, których relacje dla współczesnego człowieka wydają się niemal nie do uwierzenia. Nie jest to jednak jedynie literacko opracowany dokument historyczny opisujący brutalną codzienność ofiar holokaustu w nazistowskich obozach koncentracyjnych, lecz dzieło o szerszym zasięgu, zawierające szereg ponadczasowych rozważań i myśli o ludzkim losie, złu i dobru. Jego przesłanie nie odsyła nas wyłącznie w przeszłość - dla niektórych wciąż boleśnie żywą, dla innych niemal zatraconą w pamięci - lecz stanowi także wezwanie do refleksji nad naszą teraźniejszością i przyszłością. Stawia pytania o to, jak coś takiego było możliwe i, co ważniejsze, czy mogłoby wydarzyć się ponownie. W dzisiejszych niespokojnych i ideowo mocno skonfliktowanych czasach ludzie powinni zadawać sobie takie pytania. Tragiczne wydarzenia minionych czasów nie powinny ulec zapomnieniu, lecz służyć jako memento. Dla łatwiejszego zrozumienia szerszego kontekstu tekstowi towarzyszy obszerny aparat wyjaśniający w postaci przypisów (głównie dane biograficzne osób wspomnianych w reportażach). Książka zawiera również słowniczek terminologiczny oraz słowniczek więziennego slangu. Częścią materiałów uzupełniających jest także informacja o getcie w Theresienstadt z planem i szczegółowym opisem lokalizacji.