Autorka opisuje proces kształtowania się żydowskiego środowiska artystycznego w międzywojennym Krakowie, a następnie omawia działalność najważniejszej organizacji w mieście skupiającej twórców żydowskich: Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. Od 1931 r. do wybuchu II wojny światowej związało się z nią blisko 70 artystów regularnie urządzających w mieście pokazy swojego dorobku, wykłady oraz spotkania z publicznością. Ważną część książki stanowi omówienie tekstów krytycznych pióra żydowskich autorów towarzyszących artystom.