Starość i choroba są integralną częścią naszego życia i dotyczą nas wszystkich. Bardzo często jednak zapominamy, że nie są to zjawiska izolowane, które zawsze można w jakiś sposób rozwiązać. Wręcz przeciwnie - w wielu przypadkach są to stany długotrwałe, a czasem nawet dożywotnie.

Kluczowym pytaniem jest tutaj, w jaki sposób negatywny stan zdrowia wpływa na całe życie jednostki, czyli jaka jest jej zdolność do zaakceptowania faktu zmienionego stanu zdrowia, a także do funkcjonowania w życiu osobistym i zawodowym. O jakości życia nie musi koniecznie decydować charakter choroby, lecz nasza zdolność do radzenia sobie z nią i adaptacji psychicznej. Pacjentom z długotrwałymi problemami zdrowotnymi często zapewniamy maksymalną opiekę medyczną, zaniedbując jednak opiekę psychospołeczną, mimo że to właśnie ona może decydować o przebiegu choroby i jakości życia.

Adaptację psychospołeczną można zdefiniować jako zdolność integracji choroby lub niepełnosprawności zdrowotnej z poszczególnymi obszarami życia, tożsamością, pojęciem siebie i postrzeganiem ciała. Prezentowana publikacja systematycznie podsumowuje problematykę adaptacji psychospołecznej w starości i chorobie. Zajmuje się szerszymi kontekstami teoretycznymi, opisuje współczesne modele adaptacji psychospołecznej, a także przedstawia konkretne procedury w zakresie komunikacji i oceny adaptacji psychospołecznej. Zawiera również oryginalne dane ze studium dotyczącego adaptacji psychospołecznej seniorów w Czechach (ČR). Jest to pierwsza publikacja na temat adaptacji psychospołecznej w starości i chorobie w ČR.