Książka zajmuje się rekognicją osób w postępowaniu karnym, która stanowi kompleksową i multidyscyplinarną problematykę bardzo wymagającą i procesowo delikatną z punktu widzenia prawidłowej realizacji. Badania zagraniczne wykazują przy tym, jak niebezpieczne, a nawet fatalne w skutkach może być nawet częściowe uchybienie dla osób niewinnych, które znajdą się w kręgu zainteresowania organów ścigania jako możliwi sprawcy.

Monografia dąży do całościowej krytycznej analizy czynności rekognicyjnej nie tylko z punktu widzenia kryminalistyczno-taktycznego i prawa karnego procesowego, lecz także z perspektywy psychologiczno-forensycznej. Autor przedstawia szereg propozycji zwiększenia dokładności i wiarygodności procedur ponownego rozpoznania, przy czym celowo nie unika zagadnień kontrowersyjnych. Na przykład opowiada się za wyraźnym unormowaniem rekognicji pustej w kodeksie postępowania karnego oraz szczegółowo zajmuje się porównaniem wzajemnie sprzecznych badań zagranicznych, które porównują procedury rekognicyjne: jednoczesne, sekwencyjne, eliminacyjne czy wildcard, wraz z możliwymi konsekwencjami dla naszego porządku prawnego. Nie pomija też planowanej rekodyfikacji prawa procesowego karnego ani propozycji przeprowadzania procedur ponownego rozpoznania z użyciem najnowszych technologii informatycznych.

Książka jest przeznaczona dla wszystkich zainteresowanych obszarem kryminalistyki, prawa procesu karnego i innych dziedzin forensycznych, zarówno dla studentów wydziałów prawa i szkół policyjnych, jak i dla praktyków.