Praca Dariusza Skórczewskiego […] jest nie tylko poważną, świetną syntezą teoretycznej postkolonialnej myśli ostatnich dwóch dekad. Zawiera też wiele znakomitych intuicji i presupozycji dotyczących przyszłości badań postkolonialnych. Ten ładunek myśli i zadań postawionych przez Autora dniu jutrzejszemu badań postkolonialnych i humanistyki, chociażby w rozważaniach dotyczących studiów kulturowych, historiografii, polonistyki, uważam za kluczowy i dzięki temu książka ma szanse wejść do czołówki najbardziej dyskutowanych utworów naukowych w najbliższej przyszłości.\nZ recenzji prof. dr. hab. Bogusława Bakuły\nKsiążka Dariusza Skórczewskiego stanowi kontynuację studiów Teoria – literatura – dyskurs. Pejzaż postkolonialny (Lublin 2013) i Polish Literature and National Identity: A Postcolonial Perspective (Rochester 2020), ale też poza nie wykracza w zamyśle wprowadzenia czy doprecyzowania postkolonialnych kategorii pojęciowo-metodologicznych, a także poszerzenia zakresu badań o kulturę popularną. […] Skłaniając się ku stanowisku konserwatywnemu, badacz nie traktuje go jako ideologii politycznej, ale jako uświadomioną zasadę regulatywną podejmowanych dociekań, które objąć mają samą tę zasadę oraz jej znaczenie dla przyjętych założeń, obszaru i profilu studiów. Jeśli postuluje się pluralizm – twierdzi Skórczewski – to wypada uznać, że obok postkolonializmu marksistowskiego, postępowego i postmodernistycznego może także występować postkolonializm konserwatywny\nZ recenzji dr hab. Doroty Wojdy, prof. UJ