We współczesnym świecie rozpiętym między twardymi danymi, sztuczną inteligencją i tęsknotą za żywymi relacjami, coraz częściej cierpimy w samotności, zagubieni w tłumie metropolii. Doświadczamy emocjonalnego głodu i niezrozumienia, zapominając o naszej ewolucyjnej naturze plemiennej, zanurzonej w relacjach z krajobrazem i innymi gatunkami.

Pełnia człowieczeństwa nie sprowadza się do intelektu. To także ciało, emocje i intuicja zdolności, które od początku wiązały nas z tym, co pierwotne. Naszą pierwszą więź stworzyliśmy nie z freudowską matką czy kleinowską karmiącą piersią, lecz z Ziemią żywą Przyrodą, w której odbija się nasza jaźń niczym w lustrze.

Ekopsychologia pozwala zrozumieć, że zdrowie psychiczne nie istnieje bez zdrowego środowiska, a sens istnienia możemy odnaleźć jedynie we wspólnocie stworzeń. To książka, która uczy na nowo patrzeć na siebie i świat jako na jedność.

Po trzydziestu latach polski czytelnik otrzymuje tłumaczenie przełomowego zbioru esejów, których wspólnym przesłaniem jest afirmacja życia w nas i wokół nas.