Immanentną cechą ładu jest łączenie elementów, których wzajemne powiązania częstokroć zdają się zupełnie niedostrzegalne, tworzenie z tych postrzeganych, jako funkcjonujące bez związku i wpływu na siebie części, jednej spójnej całości. Nie inaczej jest z ładem w przestrzeni energetycznej czy prościej ujmując, ładem energetycznym. Kryją się za nim uporządkowane relacje w obszarze produkcji, dostaw i konsumpcji energii w nośnikach pierwotnych i wtórnych. W przypadku tych pierwszych, rzecz dotyczy tak samego zabezpieczenia możliwości up streamowych, jak i procesu wydobycia ich transferu do miejsca ich przetworzenia, czyli down streamu. Natomiast w odniesieniu do drugich, sprowadza się do zapewnienia odpowiednich mocy wytwórczych oraz optymalnego ich wykorzystania. Prawidłowość ta przede wszystkim sprawdza się w energetyce zawodowej, chociaż trudno byłoby odmówić jej zastosowania w mikrogeneracji