„Kwestia romska” to praca napisana w sposób przystępny, lecz oparta na naukowych podstawach, zajmująca się psychologicznymi przyczynami wykluczenia społecznego Romów. Swoją przedmową pracę poparli Fedor Gál i prof. MUDr. Cyril Höschl, DrSc. Autorka tą pracą dochodzi do ostatecznego etapu w swoim dążeniu do uchwycenia tematu i zrozumienia problematyki romskiej w ogóle, a w szczególności w Republice Czeskiej. Ideową osią pracy jest publikacja znanego amerykańskiego profesora psychiatrii Irvina D. Yaloma „Psychoterapia egzystencjalna”, w której autor zajmuje się czterema wielkimi tematami ludzkiego życia - śmiercią, wolnością, izolacją egzystencjalną i brakiem sensu życia. „Kwestia romska” korzysta z fachowego i metodologicznego przewodnictwa Yaloma i w określonych zakresach w sposób osobisty odwołuje się do doświadczeń życiowych czeskiej i słowackiej społeczności romskiej. W swoim wykładzie autorka łączy szeroką wiedzę z zakresu prawa, filozofii i psychologii oraz osobiste poznanie społeczności romskiej. Jednocześnie stara się zachować racjonalny dystans, umożliwiający intelektualną analizę nawet emocjonalnie nacechowanych doświadczeń osobistych, umieszczenie ich w zupełnie nowych logicznych zależnościach i naszkicowanie wyjść prowadzących do realnych rozwiązań współżycia mniejszości romskiej i społeczeństwa większościowego. Wykład dochodzi do wniosków, że rozwiązywanie problemu wykluczenia społecznego Romów wyłącznie narzędziami pracy socjalnej od początku jest skazane na niepowodzenie, ponieważ praca socjalna jedynie zaciera niektóre objawowe przejawy, lecz nie usuwa głębokiej przyczyny wykluczenia społecznego. Praca odrzuca twierdzenie, zgodnie z którym członkowie czeskiego społeczeństwa protestujący przeciwko obecnemu porządkowi i tzw. „rozwiązaniu kwestii romskiej” są rasistami. Wręcz przeciwnie, należy szukać powodów obecnego braku skuteczności dotychczasowych programów, a krytyki programów rządowych nie można mylić pod pozorem fałszywego humanizmu z rasizmem. Z drugiej strony trzeba przyznać, że złożone problemy nie mają prostych rozwiązań i nie można w demokratycznym społeczeństwie długo tolerować, aby obietnice łatwych rozwiązań kwestii romskiej stały się windą do stanowisk politycznych - i to po prostu dlatego, że z systemowego punktu widzenia te obietnice nie mogą zostać spełnione. Z przedstawionego punktu widzenia nie pozostaje nic innego, jak odrzucić dotychczasowe sposoby „rozwiązywania” kwestii romskiej przez rząd Republiki Czeskiej jako całość. Prezentowana praca wprowadza nowe paradygmaty, umożliwiające znalezienie punktu wyjścia do poszukiwania innych strategii rozwiązywania kwestii romskiej, strategii różniących się od dotychczasowych. Strategii z realną nadzieją na prawdziwy i trwały sukces.