W książce „Srebrny odrzutowiec MiG-15” autor Libor Režňák zapoznaje czytelnika z początkami latania odrzutowego w Czechosłowacji. Opisywany okres obejmujący lata 1950-1957 tworzy pierwszą fazę tego przełomowego rozwoju. Skromne początki z zdobytymi Me-262 ustępują miejsca opisowi potężnej ekspansji szkolenia lotniczego młodych pilotów, wypełniających kadrową pustkę czechosłowackiego lotnictwa po przymusowym odejściu doświadczonych lotników w latach 1948-1950. Szkolenie lotnicze odbywało się w napiętej sytuacji międzynarodowo-politycznej, gdy społeczeństwo spodziewało się niemal ze stuprocentową pewnością nowego konfliktu zbrojnego. Pięć pułków szkolnych szkoliło setki nowych pilotów. Katastrofy i wypadki samolotów C-3, C-104, C-5, a zwłaszcza S-199 w znacznej liczbie były codzienną częścią życia lotniczego. Opis poszczególnych zdarzeń uzupełniono archiwalną fotodokumentacją. Przeważająca większość z ponad sześciuset fotografii publikowana jest po raz pierwszy. Szkolenie lotnicze w każdym roku okresu 1950-1957 zostało opisane bardzo szczegółowo. Nie brakuje schematów zmian organizacyjnej struktury lotnictwa wojskowego, tabel liczebności pilotów i sprzętu lotniczego, ani ogólnego podsumowania wszystkich poważnych wydarzeń lotniczych. Książka odzwierciedla początek i stopniowy wzrost szkolenia lotniczego na technice odrzutowej. Pierwsze kroki typów Jak 23, MiG-15, MiG-17 i IL-28 na niebie Czechosłowacji nie należały do łatwych. Autor wcześniejszego, dokładnie rozebrano do ostatniej części tytułu „Stalowy ogier MiG-19”, i tym razem nie nuży czytelnika. Merytorycznie i z profesjonalną znajomością tematu odsłania wciąż skrywane fakty powojennego szkolenia czechosłowackiego lotnictwa wojskowego.