Macy Sorensen prowadzi spokojne, choć emocjonalnie nieco płaskie życie, które daje jej poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji: zawodowo radzi sobie świetnie jako ambitna rezydentka na oddziale pediatrycznym miejscowego szpitala, a narzekać nie może też na swojego partnera - nieco starszego, finansowo zabezpieczonego znanego artystę, z którym planuje ślub, więc wydaje się, że w jej starannie budowanej i chronionej bańce niczego jej nie brakuje. Ale tylko do chwili, gdy po latach znów spotyka Elliota Petropoulosa - swoją pierwszą i jedyną prawdziwą miłość z młodości, wysokiego chłopaka i zapalonego czytelnika, który wprowadził ją do swojego świata i pomógł jej przetrwać trudny okres po utracie ukochanej matki… a z którym pewnego wieczoru, po tym jak wyznał jej miłość, bez wyjaśnień zerwała. W żwawym, przeplatającym się rytmie rozdziałów z młodości i teraźniejszości dowiadujemy się, jak Macy i Elliot się poznali - jak podczas wspólnych weekendów i letnich pobytów w domu na działce ojca Macy stali się najlepszymi przyjaciółmi, a później kochankami z wspólną miłością do słów - i jak trudno jest im odnaleźć drogę do siebie po długich latach wyobcowania. Wspomnienia szczęśliwych lat dorastania przyćmiewa cień niewyjaśnionego rozstania i bolesne tajemnice, o których Macy wolałaby zapomnieć. Oboje byli kochankowie stopniowo się do siebie zbliżają, ale żadne z nich nie wie, czy zdołają pokonać przepaść dziesięcioletniego milczenia i rozniecić przygasły płomień dawnej miłości.