Peter Wohlleben czytelnikom ponownie, korzystając z najnowszych odkryć naukowych i w kontekście własnych doświadczeń, otwiera oczy na niezwykłe zjawiska przyrody i pokazuje, jak bliscy jesteśmy przyrodzie i jak bardzo z nią pozostajemy połączeni. Peter Wohlleben, leśnik i obrońca przyrody, odsłania zadziwiające podobieństwa między człowiekiem a przyrodą - ta pradawna więź pozostaje do dziś nienaruszona. - Czy ludzie mają coś na wzór siódmego zmysłu, którym potrafią wyczuć niebezpieczeństwo? - Czy można powiedzieć, że nasz węch przewyższa wrażliwy węch psa? Dlaczego nasz układ odpornościowy reaguje na kolory i zapachy lasu? Z drugiej strony: - Czy to możliwe, że drzewa oddychają? - Czy u nich można nawet zmierzyć coś na kształt tętna? - I czy powinniśmy postrzegać rośliny jako inteligentne istoty? Nasz układ odpornościowy podczas spacerów po lesie korzysta z roślinnych antybiotyków, które drzewa wydzielają do powietrza, aby chronić się przed napastnikami. A nasze zmysły wcale nie ustępują zmysłom innych żywych stworzeń. Podobnie jak zwierzęta, które wyczuwają trzęsienia ziemi i inne katastrofy naturalne na długo przed nami, my także mamy siódmy zmysł - dzięki któremu czasem najzwyczajniej czujemy, że ktoś na nas patrzy z tyłu. Węch psa jest co prawda ogólnie znacznie bardziej czuły niż ludzki, jednak jeśli chodzi o zapach dojrzałych owoców, możemy psom pokazać "długi nos". Rośliny i drzewa mają zaskakująco wiele cech ludzkich: Niektóre rośliny potrafią słyszeć i rozróżniać niegroźne dźwięki od tych, które oznaczają zagrożenie, na przykład wyczuwają delikatne drgania jedzących je gąsienic. Drzewa wdychają tlen zawarty w powietrzu i wykorzystują go do pozyskiwania energii. Korzenie używają zarówno do badania otoczenia, jak i do smakowania, a regularne ruchy, którymi pompują wodę pniem do góry, można porównać do naszego bicia serca. Peter Wohlleben przypomina nam, że człowiek nie jest od roślin i zwierząt wyższy, lecz pozostaje, tak jak wszystkie inne gatunki, częścią wspaniałego systemu, w którym wszyscy na sobie wzajemnie zależą i gdzie wszyscy się wzajemnie wpływają - i tego złożonego działania wciąż nie potrafimy w pełni zrozumieć.