Każdy zasługuje na przeżycie czegoś dobrego. Przynajmniej raz w życiu. Dziewięcioletni Felix mieszka od trzech lat i ośmiu miesięcy w odległym katolickim sierocińcu w górach, choć nie jest katolikiem. Jego rodzice nie żyją. Zostawili go u matki Mince, przełożonej zakonnic, aby miał się dobrze. I na pewno wkrótce po niego przyjdą, jak wierzy Felix, gdy rozwiążą problemy ze swoim antykwariatem. Ponieważ żydowscy księgarze mają w Polsce roku 1942 ciężko. Jak bardzo, Felix zrozumie dopiero, gdy w sierocińcu pojawią się mężczyźni z dziwnymi opaskami na rękawach i zaczną wyrzucać i palić książki z miejscowej biblioteki. Felix ucieka, by odnaleźć rodziców i ostrzec ich przed tymi mężczyznami. Po drodze ratuje z płonącego domu małą Zeldę, której rodzina została zamordowana, i powoli zaczyna rozumieć, jakie plany mają ci palacze książek. I co to oznacza dla niego, Zeldy i wszystkich pozostałych Żydów. Morris Gleitzman ukazuje w pierwszym tomie pięciotomowej serii życie w okupowanej Polsce z dziecięco naiwniej perspektywy małego bohatera, lecz jego świadectwo jest tym silniejsze. Gleitzmana do napisania historii zainspirował los Janusza Korczaka, polskiego żydowskiego lekarza i autora książek dla dzieci, który poświęcił życie opiece nad młodymi ludźmi. Przez wiele lat pomagał w Warszawie prowadzić sierociniec dla dwustu żydowskich dzieci. Kiedy niemieckie władze na początku sierpnia 1942 roku zarządziły transport dzieci do obozu zagłady w Treblince, Korczak postanowił iść z nimi, mimo że nie musiał. W Treblince wszyscy zostali zamordowani w komorach gazowych. Pasjonująca książka o ogromnej odwadze i nadziei, inspirowana prawdziwą historią. W tradycji bestsellerów Chłopiec w pasiastej piżamie i Złodziejka książek. Morris Gleitzman (1959) urodził się w brytyjskim Sleafordzie, od 1969 mieszka w Australii. Początkowo pisał scenariusze filmowe i telewizyjne, zanim całkowicie poświęcił się pisarstwu. Jego liczne książki dla dzieci i młodzieży zostały przetłumaczone na wiele języków i nagrodzone licznymi nagrodami.