Jest to tytuł, którego nie trzeba przedstawiać. Od swojego pierwszego wydania w 2005 roku sprzedano niemal sto tysięcy egzemplarzy i stał się dosłownym podręcznikiem tysięcy czeskich i słowackich rodziców. Zgodnie z zasadami opisanymi w książce funkcjonuje także mnóstwo czeskich szkół i przedszkoli. Książka jest bardzo praktyczna i dosłownie uczy nowego języka, którym można komunikować się z innymi na zasadach równości, szacunku i odpowiedzialności. Przeredagowane wydanie zawiera również ważny rozdział o samokierowanej edukacji. Książka wychodzi w czasie epidemii koronawirusa, kiedy prawie milion czeskich dzieci długo przebywało w domu, bez szkoły. Bardzo niewielu rodziców ma pojęcie, jak sobie poradzić w takiej sytuacji. Dlatego wydanie tej książki jest również wyjątkowo aktualne. W książce dowiesz się: Sposób, w jaki coś przekazujemy innym, często jest ważniejszy niż sama treść. Jeśli forma przekazu jest odbierana jako zagrażająca (na przykład krzyk, groźby), najpierw musimy poradzić sobie z takim zagrożeniem. To, czego drugi od nas chce, może w danym momencie być dla nas mniej istotne. Gdy w wzajemnej komunikacji obecne są emocje, zawsze trzeba najpierw na nie odpowiedzieć: albo uspokoić własne emocje, albo starać się zrozumieć emocje innych. Książka oferuje umiejętności komunikacyjne typu ja-komunikat oraz empatyczne reakcje. Umiejętność komunikacji ja-komunikat pozwala nam bronić siebie, nie obwiniając ani nie atakując innych. Szanujące podejście uczy dzieci zachowywać się dobrze, nawet gdy nie ma żadnej kontroli. Nie karać nie oznacza nic nie robić. Zamiast karania można prowadzić dzieci do odpowiedzialności za własne czyny i uczyć je naprawiać wyrządzone szkody. Nagradzanie z długoterminowej perspektywy nie tylko nie zwiększa zainteresowania nagradzaną czynnością, ale wręcz je zmniejsza i niszczy.