Poezja Jaana Kaplinskiego nie jest jeszcze dobrze znana polskiemu\nczytelnikowi, ale ponieważ od lat należy on do ścisłego grona\npotencjalnych laureatów literackiej Nagrody Nobla, jego nazwisko nie\njest całkiem obce miłośnikom poezji. Z poezją Jaana Kaplinskiego\nczytelnicy mogli się zapoznać w antologii poezji estońskiej „Pieśń o\nniechybnym spotkaniu ze szczęściem”, wydanej w roku 1988. Jeśli jednak\nporównamy wiersze z tej antologii z wierszami z tomiku „Po drugiej\nstronie jeziora”, to od razu dostrzeżemy, jak z upływem lat w jego\ntwórczości postępuje kondensacja myśli i obrazów. W wierszach, które\nznalazły się w niniejszym wydaniu, przyroda, miłość i przemijanie\nprzedstawione są niezwykle oszczędnymi, wręcz ascetycznymi środkami\njęzykowymi. W maksymalnie krótkiej formie poezja ta nawiązuje do\njapońskich haiku. Poeta potrafi z przyziemnych i prostych spraw oraz z\nobserwacji codziennego życia i przyrody stworzyć własny,\nniepowtarzalny świat poetycki. Estoński poeta stworzył wysublimowane\npoetyckie arcydzieło filozoficznego przemyślenia, życiowej refleksji,\nwieloletniego doświadczenia w maksymalnie skondensowanej formie\npoetyckiej. Ujarzmił słowa w lakoniczną formę i zestawił je tak, by\nwyrażały jak najwięcej o naszym świecie i o nas samych.